سعه صدر

به نام حضرت دوست

     عرض سلام و ادب و احترام

تو را دارم چه غم دارم، اباالفضل ای علمدارم
چه سان نعش تو بردارم، چه سان رو در حرم آرم
نه قوت در کمر دارم، اباالفضل علمدارم



نگهبان حرم عباس، امید خواهرم عباس
پناه دخترم عباس، چه سان نعش تو بردارم



بیا برگرد خیمه ای کس و کارم
منو تنها نگذار ای علمدارم
ای علمدارم …

پ.ن :
چند شب پیش داشتم این آهنگ علی فانی رو تو ماشین گوش میدادم که .. نمیدونم چی شد، یه لحظه ذهنم رفت سراغ شبیه سازی .. تصور یه دشت، یه دشت داغ و وسیع .. تصویر یه عزیز، عزیزتر از جانی به خون غلطیده .. تصور یه صورت، صورتی که تیر در چشمش نشاندن .. تصور یه مرد، مردی تنها، تنهاترین مرد ... ماشین بی اختیار تو لاین سرعت بزرگراه امام علی علیه السلام پیش میرفت و دید من تارتر و تارتر میشد؛ دیگه نه توان کنترل ماشین رو داشتم و نه چشم رو (!) فی الاجبار جلوی پیشروی تصور رو گرفتم .. حتی تصورش هم از گنجایش همچو منی، بسیط تره !!


شاد باشید و شادی آفرین
و من ا... توفیق
علی مددی
یا حق