آندره ژید هم آیه ای بود !..

به نام حضرت دوست

     عرض سلام و ادب و احترام


     به مدد "شب شکار" در حال تفتیش و نبش قبر از خاطرات گذشته بودم که به مورد جالبی برخوردم .. در واقع به یکی از آیه هایی که مدنظر "سایه روشنه" و باید از اون زاویه خاص بهش نگاه کرد !..

     اونایی که پایه دوم دوره متوسطه نظام جدید رو با موفقیت به پایان رسوندن (بس که این نظام ها و دوره ها و پایه ها جا به جا شده، ممکنه این موضوع شامل حال یکی دو نفر بیشتر نشه!!) یحتمل یادداشت ادبی انتهای درس ها رو به خاطر خواهند آورد .. یکی از اون یادداشت ها، مطلبی بود با عنوان "مائده های زمینی" ؛ یادتون هست نویسنده اش کی بود ؟!..

     "آندره ژید" (Andre Gide) هم اون زمان برای خودش آیه ای بوده هااااا.. حدود 115 سال پیش که احتمالا بنده و شما  کلروفیلی بیش نبوده ایم در برگ درختان سبز، اونم در نظر کردگار (!) این بابا می نویسه :

خدا همان است که پیش روی ماست ... "ناتانائیل" ای کاش «عظمت در نگاه تو باشد نه در چیزی که به آن می نگری ..»

     عــــجــــب .. نمیدونم چرا یکدفعه این حدیث از دلم گذشت که امیرالمومنین علی علیه السلام میفرمایند : "ما أکثر العبر و أقلّ الإعتبار/ چه بسیار است پندها و چه کم است پند گرفتن ها."

پ.ن :
     ویکی پدیا میگه که آندره ژید یک نویسنده‌ی نامدار فرانسوی است و در سال ۱۸۶۹ به دنیا اومده .. بررسی کردم ایشون چه زمانی به این بینش و نگرش رسیدن که با کمال تعجب متوجه شدم، در سال ۱۸۹۷ یعنی زمانی که حدودا هم سن الان من بوده (!) و من باز در برابر خودم خجل شدم !.. یعنی من باید از یک بابایی که حدود یک قرن و نیم پیش تو فرانسه به دنیا اومده و هیچ یک از امکانات مذهبی و غیرمذهبی من رو هم نداشته، کمتر بفهمم (!) حس میکنم که هنوز "زندگی کردن" رو شروع نکردم و یک قرن و نیم از روز تولدم عقب ترم ...!

شاد باشید و شادی آفرین
و من ا... توفیق
علی مددی
یا حق