درباره من
من خودمم نه خاطره
منظره ام نه پنجره
من یه هوای تازه ام
در انعکاس حنجره
ادامه...
آمار : 203663 بازدید
Powered by Blogsky
روایات دیروز .. نصایح امروز (بخش اول)
به نام حضرت دوست
عرض سلام و ادب و احترام
نمیدونم چرا ما این قدر مسائل رو سخت و پیچیده می کنیم .. مثل اینکه عادت کردیم تو کارها گره بندازیم و بعد با چنگ و دندون بیوفتیم به جونش .. یکی نیست بگه : خب مگه آزار دارین که خدا رو دست نیافتنی میکنین، بعد میدوین که بهش برسین (؟!) آخه چرا از "خوب بودن" غووول آخر تیکن (بازی!) میسازین که بجاش "بد بودن" براتون سهل الوصول بشه .. به معلومات مثل معادلات سه مجهولی نگاه میکنین تا تصورات عین الیقین بشه .. خداییش چرا ما به همه چیز، این قدر وارونه و سخت نگاه میکنیم ؛ اصلا هم تحمیل شرایط ، تهاجم فرهنگی ، تاثیر پدر و مادر و ... تو کتم نمیره که خودم آخر این حرفام . چیه، حتما فکرکردی من سلفون پیچ به دنیا اومدم و تا الان هم تو فریزر در دمای صفر مطلق نگهداری میشدم (؟!) تا کی میخوای ضعفت رو بندازی رو دوش این یکی و اون یکی .. به خودت بیا بشر !! دِهــــَــــههههههه ....
دوست دارم یه مثال بزنم که روشن بشی .. شنیدی میگن که تجربه پدر علمه (؟) خب، یه عده میان جنگ روانی راه میندازن که آآآآآی تجربه بزرگترها تناسبی با علم و تکنولوژی روز نداره و بزرگترهام میگن که این علم شما ضمانت اجرائی نداره و ... حالا بیا درستش کن؛ اونا در برابر علم روز موضع میگیرن و ما در برابر تجربیات اونا که حاصل یک عمر سرما و گرما چشیدنه .. (شاید به فراخر سن تون، بحث هایی با والدین یا بزرگترها از کار کردن با کامپیوتر بگیر تا اصرار برای ارشاد اجباری در بین خاطرات تون داشته باشین!) اما این وسط نکته ای باقی میمونه؛ مگر علوم امروز، چیزی بجز دستاوردها (تجارب) پدران ماست که به صحت و سقم شون شک می کنیم و این کتاب هایی که منابع علمی ما رو تشکیل میدن، مگر چیزی بجز تجربیات نسل های گذشته است که روزی به رشته تحریر در اومدن (؟!) پس .. چرا ما این قدر علم گریز و تجربه ستیز شدیـــــم ؟!؟!
حالا میخوام یه تغییر فضا بهت بدم که بری تو فضااااا.. شایدم بری تو خودت نمیدونم، بهر حال از این چیزی که الان هستی بهتره (!) به نظرت فرق بین یک حدیث با یک پند آموزنده در چیه ؟! وایسا وایسا وایسا باز داری موضوع رو پیچیده میکنی و الکی سخت میگیری، کلا بی خیال معصومیت، تحریف، جایزالخطا، فلان گروه و حزب و باند، قرون گذشته و حال و آینده، مذهب و مکتب و ایدئولوژی و ... باش؛ اصلا فرض کن جمله ای برگرفته از تجربه ای که هیچ شکی در صحتش نیست به دستت رسیده، حالا با توجه به پاراگراف بالا بگو ببینم چه حسی بهت دست میده ؟!..
میدونی، نــــه نمیدونی .. میدونم که نمیدونی .. نمیدونی چرا ناخداگاه ذهنت دربرابر برخی پندها موضع میگیره !! (مثلا حرفهای بابا، اون استاده، مدیرت و یا ...) درسته، قطعا قبل از شنیدن هر نکته ای باید بدنبال گوینده اش بود تا ... آهان، تاااا «سطح اطمینان و پذیرش ذهنت فعال بشه !» حالا بشین فکر کن ببین حست در برابر چه کسانی (چارلی چاپلین، آلبرت انیشتین، جرج آلن، ارد بزرگ، توماس براس، شکسپیر، کورش کبیر، زرتشت، ملاصدرا، شریعتی، پیامبر اکرم، امیرالمومنین، پدر، مادر، دوست و ...) چه پذیرشی از خودش نشون میده و اینکه تو چقدر دنبال کسب تجربه هستی و پند پذیری .. بیشتر دنبال چه نصایحی هستی و چقدر ازشون استفاده کردی ..
پ.ن :
این پست ادامه داره ...
شاد باشید و شادی آفرین
و من ا... توفیق
علی مددی
یا حق
عرض سلام و ادب و احترام
***
پیامبر صلى الله علیه و آله می فرمایند :
بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است که
در روى زمین بیشتر در نصیحت و ارشاد مردم قدم بردارد.
(کافى، ج2، ص 208، ح5)
***
پیامبر صلى الله علیه و آله می فرمایند :
بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است که
در روى زمین بیشتر در نصیحت و ارشاد مردم قدم بردارد.
(کافى، ج2، ص 208، ح5)
***
نمیدونم چرا ما این قدر مسائل رو سخت و پیچیده می کنیم .. مثل اینکه عادت کردیم تو کارها گره بندازیم و بعد با چنگ و دندون بیوفتیم به جونش .. یکی نیست بگه : خب مگه آزار دارین که خدا رو دست نیافتنی میکنین، بعد میدوین که بهش برسین (؟!) آخه چرا از "خوب بودن" غووول آخر تیکن (بازی!) میسازین که بجاش "بد بودن" براتون سهل الوصول بشه .. به معلومات مثل معادلات سه مجهولی نگاه میکنین تا تصورات عین الیقین بشه .. خداییش چرا ما به همه چیز، این قدر وارونه و سخت نگاه میکنیم ؛ اصلا هم تحمیل شرایط ، تهاجم فرهنگی ، تاثیر پدر و مادر و ... تو کتم نمیره که خودم آخر این حرفام . چیه، حتما فکرکردی من سلفون پیچ به دنیا اومدم و تا الان هم تو فریزر در دمای صفر مطلق نگهداری میشدم (؟!) تا کی میخوای ضعفت رو بندازی رو دوش این یکی و اون یکی .. به خودت بیا بشر !! دِهــــَــــههههههه ....
دوست دارم یه مثال بزنم که روشن بشی .. شنیدی میگن که تجربه پدر علمه (؟) خب، یه عده میان جنگ روانی راه میندازن که آآآآآی تجربه بزرگترها تناسبی با علم و تکنولوژی روز نداره و بزرگترهام میگن که این علم شما ضمانت اجرائی نداره و ... حالا بیا درستش کن؛ اونا در برابر علم روز موضع میگیرن و ما در برابر تجربیات اونا که حاصل یک عمر سرما و گرما چشیدنه .. (شاید به فراخر سن تون، بحث هایی با والدین یا بزرگترها از کار کردن با کامپیوتر بگیر تا اصرار برای ارشاد اجباری در بین خاطرات تون داشته باشین!) اما این وسط نکته ای باقی میمونه؛ مگر علوم امروز، چیزی بجز دستاوردها (تجارب) پدران ماست که به صحت و سقم شون شک می کنیم و این کتاب هایی که منابع علمی ما رو تشکیل میدن، مگر چیزی بجز تجربیات نسل های گذشته است که روزی به رشته تحریر در اومدن (؟!) پس .. چرا ما این قدر علم گریز و تجربه ستیز شدیـــــم ؟!؟!
حالا میخوام یه تغییر فضا بهت بدم که بری تو فضااااا.. شایدم بری تو خودت نمیدونم، بهر حال از این چیزی که الان هستی بهتره (!) به نظرت فرق بین یک حدیث با یک پند آموزنده در چیه ؟! وایسا وایسا وایسا باز داری موضوع رو پیچیده میکنی و الکی سخت میگیری، کلا بی خیال معصومیت، تحریف، جایزالخطا، فلان گروه و حزب و باند، قرون گذشته و حال و آینده، مذهب و مکتب و ایدئولوژی و ... باش؛ اصلا فرض کن جمله ای برگرفته از تجربه ای که هیچ شکی در صحتش نیست به دستت رسیده، حالا با توجه به پاراگراف بالا بگو ببینم چه حسی بهت دست میده ؟!..
میدونی، نــــه نمیدونی .. میدونم که نمیدونی .. نمیدونی چرا ناخداگاه ذهنت دربرابر برخی پندها موضع میگیره !! (مثلا حرفهای بابا، اون استاده، مدیرت و یا ...) درسته، قطعا قبل از شنیدن هر نکته ای باید بدنبال گوینده اش بود تا ... آهان، تاااا «سطح اطمینان و پذیرش ذهنت فعال بشه !» حالا بشین فکر کن ببین حست در برابر چه کسانی (چارلی چاپلین، آلبرت انیشتین، جرج آلن، ارد بزرگ، توماس براس، شکسپیر، کورش کبیر، زرتشت، ملاصدرا، شریعتی، پیامبر اکرم، امیرالمومنین، پدر، مادر، دوست و ...) چه پذیرشی از خودش نشون میده و اینکه تو چقدر دنبال کسب تجربه هستی و پند پذیری .. بیشتر دنبال چه نصایحی هستی و چقدر ازشون استفاده کردی ..
***
امیر المؤمنین على علیه السلام می فرمایند :
1- روزگار، عبرتها را به تو نشان میدهد .
2- گذشته دنیا، براى خبر دادن از آینده آن کافى است.
3- در پیشامدها و دگرگونیهاى دنیا، عبرت آموزى است .
***
امیر المؤمنین على علیه السلام می فرمایند :
1- روزگار، عبرتها را به تو نشان میدهد .
2- گذشته دنیا، براى خبر دادن از آینده آن کافى است.
3- در پیشامدها و دگرگونیهاى دنیا، عبرت آموزى است .
***
پ.ن :
این پست ادامه داره ...
شاد باشید و شادی آفرین
و من ا... توفیق
علی مددی
یا حق
وقتی «من» میشه «ما» نیمکت دیگه نیمکت تنهایی نیست آقای قریبه
خوشبخت و خوشحال باشید الهی:)
سلام بر لامپا
بی تعارف عرض میکنم که توقع دیدن تون رو در این اوضاع و احوال بی کسی نداشتم .. باز هم معرفت بچه های قدیم
و اما جوابیه نقض تنهایی در جهت احقاق حق نیمکت :
نظر شما از منظر نگارشی (که تخصص شماست!) درسته اما از بُعد محتوایی اشکال داره؛ چرا که دلیل تنهایی نیمکت ، «من» بودن نبوده که با «ما» شدن از تنهایی دربیاد .. نیمکت از نظر محتوایی در فضای مجازی تنها بود که کماکان هم تنهاست .. حتی تنهاتر از همیشه !!
هر چند در این بین غریبه برای اکثری غریبه موند اما باز هم خدا رو شکر که برای اقلی قریبه شد
شاد باشین چرا که شادی آفرین شدین
یا حق