این نیز ...

به نام حضرت دوست

     سلام و عرض ادب و احترام

   ماه رمضان رو خیلی بد تموم کردم .. در کمال جهالت (!) حس میکنم که دست و پای من خیلی زودتر از شیطون باز شده .. شیطون حسرت به دله از شرایط من (!) خیلی ضعیف تمومش کردم .. خیلی (!) ولی تو این روز آخری یه چیز جدید یاد گرفتم .. اونم به برکت ایمیل دوستان (!) همیشه این تصور رو داشتم که اون هست ولی من نمیبینمش .. یعنی این طوری بهمون یاد دادن (!) واسه همین به کرمش ، به حکمتش ، به قدرتش و حتی گاهی اوقات به بودنش هم شک میکردم .. اما امروز فهمیدم که دلیل ندیدنش نبودن منه ، نه اون (!) عکس زیر معانی زیادی میتونه داشته باشه ، از آرزو گرفته تا یک حقیقت .. با این حال همشون روایت از یک عاشق تنها دارن ، مجنون بی لیلی (!) همیشه فکر میکردم که اون آدمه منم و اون سایه .. سایه کسی که پشت ابر پنهان شده (!) اما امروز درک کردم اونی که هست ، همونه که از ابد بوده ، تا ازل .. و اون سایه شبه منه ، کسی که هیچ وقت نبود ، ندید ، شک کرد و ... (!) شیطنت نفس کجا و نفس شیطانی کجا ..

   امشب نقویان داشت در برنامه افطار شبکه داخلی صحبت میکرد .. همون شبکه ای که سعید عاشقشه (!) مطالبش در مورد دعا بود و اینکه استجابت اونا همیشه یه جور نیست .. نظرم بیشتر در مورد اون بخشی است که گفت : "ما به خدا میگیم که من فلان کس رو میخوام ، فلان چیز رو بهم بده ، فلان کار باید جور بشه و ..." مضامینی از این قبیل ؛ کمتر به حکمت خدا فکر میکنیم و اینکه صلاح ما حکما همون چیزی نیست که به ذهن مون میرسه (!) داشتم به بدبختی های خودم فکر میکردم که یک دفعه تو خونه بحث یه بنده خدایی پیش اومد .. کسی که 40 سال بچه دار نشده بود و در یک سفر حج این قدر نذر و نیاز کرد که خدا بهش یه دختر داد .. حالا اون طفل معصوم تالاسمی داره و باید هر ماه خونش عوض بشه (!) مامان داشت میگفت که آدم نباید چیزی رو به زور از خدا بخواد که مامان بزرگم بقول خودش ییهو پرید تو حرفش و گفت : "یعنی چه ننه ، حالا آدم نفهمید و یه خواسته ای داشت .. خدا یا نباس بده یا اگه داد درست حسابیش رو بده .. حالا این بدبخت با اون بچه مریضش چه کنه ؟!" مامان هم به عنوان وکیل مدافع حضرت حق ، شروع کرد به پشتی از خدا !.. میخواستم برم تو بحث شون و به مامان بزرگم بگم که خدا خودش گفته من همه چیز رو از مسیرش انجام میدم و قوانین طبیعی بازوهای اجرایی من در دنیا هستند ، مگر اینکه قصد کنم معجزه ای رخ بده و مثلا آتش ، گلستان بشه که دیگه کرکر خنده شد و فرصتی دست نداد (!) البته مامان بزرگ خودش اند معرفته اما وقتی سن و سال از یه حدی بگذره ، آدم ها حرف هاشون رو به خدا راحت تر میگن !.. دوباره جو آروم شد و من رفتم تو خودم .. یاد چیزهایی افتادم که هیچ وقت حکمتش رو بفهمیدم .. هیچ وقت !

   سوپری هم بد نیست ، جای دوستان خالی !.. البته سه روز اولش خیلی بهم سخت گذشت . گویا همون روز اول مصطفی (پسر حاجی و کسی که قرار جاش رو بگیرم !) قصد کرده بود که هر چی یاد داره بهم منتقل کنه .. بعضی از حرف هاش در مورد شبکه اون قدر برام جدید بود که دیگه کم کم داشتم منزوی و سرخورده میشدم (!) روز دوم هم رفتیم انتهای اندیشه .. اون جا دو تا آنتن دارن . یکی در کارگاه تولید سیمان که روی برجک سیلو گذاشتن و یکی هم در بخش پروژه ساختمان سازی شون که واسش دکل علم کردن (!) اما روز سوم که برعکس هوا هم خیلی گرم شده بود ، حاجی ما رو برداشت برد گلبهار .. آخه بجز شبکه داخل شهر ، با گلبهار و چناران هم ارتباط دارن . اون جام دو تا فرستنده قدیمی داشتن که جمع کردیم و با خودمون برگردوندیم . اما روزهای اخیر کمی آروم تر داره پیش میره .. راستش قرار یک شبکه تحت وبم راه اندازی کنن ، واسه همین سرشون خیلی شلوغه و خدا رو شکر از من یادشون رفته .. من هم یه گوشه میشینم و ماستم رو میخورم !!

   تو این پست از هر دری سخنی گفته شد .. بد نیست حسن ختامش هم  آیه ای باشه که همین چند دقیقه پیش خوندم :

... و کان الانسان قتورا ...
... و انسان تنگ نظر است ...
... سوره اسراء / آیه 100 ...

شاد باشید و شادی آفرین
یا حق