قدرت برای .. عزت یا لذت

به نام حضرت دوست

     سلام و عرض ادب و احترام

***
امام باقر علیه السلام :
سوگند به خدایی که بر حق است چنانچه شخصی بدون توجه به خداوند متعال از کسی درخواست کند، خداوند دری از درهای فقر و تنگ دستی را بر او گشوده است .
(عده الداعی)
***

   موضوع انشاء رو بی خیال اخوی .. علم و ثروت و این فیلم و سیانس ها رو بریز دور (!) اون زمان هنوز کسی، طعم گسش رو نچشیده بود؛ البته شماهام یحتمل مثل من یادتون نمیاد .. از حق نگذریم، برخلاف این روزها عجیب مزه ی خوش مزه ای داشت !.. آره "قدرت" رو میگم، همون ابزاری که زمانی باعث عزت بود و امروزه لذتیست برای رسیدن به ذلت ..

   سن مون یک سوم گرد و غبار نشسته بر قرآن های مساجد و منازل هم نمیشد که ازمون سوالات فقهی - فلسفی - فرهنگی می پرسیدن .. جان خودم نباشه جان همین سعید آقا جان، همه این موازین توش بود اما هیچی تهش نبود (!) هنوز قدمون به جامیزی میزهای چوبی سه نفره کلاس های کوچیک اما شلوغ دوران متوسطه هم نمیرسید که ییهو چالشی در برابرمون میکاشتن که یه متر از قد درک و دو متر از عمق فهم بنده و بروبچ جغله مغله اون زمان بلندتر بود؛ وقتی توضیح میخواستیم هم بهمون خورده میگرفتن که "شماها عقل تون به این چیزا قد نمیده !" کسی هم نبود بهشون بگه : «خب اگه نمیده، چرا میدی .. اگه میده، چرا میگی (!)» "قد" رو میگم، همون ابزاری که ما آخرش هم نفهمیدیم معیار سنجش ارتفاع است یا عقل !.. چی میدونم اصن، فقط همین رو میدونم که در عین خر در چمن بودنش،‌ به لطف اون نفهمیمون عجیب با زندگی حال میکردیم؛ اونم از نوع عجیباً غریبااااش..

   گاهی اوقات آرزو میکنم که ایکاش همچنان نمیفهمیدم (نیس الان خیلی میفهمم !) اما سریع استغفار میکنم (خدایا توبه!) و به خودم میگم : "لحظه ای زندگی آگاهانه،‌ ارزشمندتر است از عمری زندگی جاهلانه!" ای بابا، بس که وراجی نمودندی نفهمیدیم که یابوی کلاممان به کدامین سو چنین شتابان رفتندی .. لپ کلام اینه که اون زمان سرمون رو به نزاع بین علم و ثروت گرم کردن و یه جورایی شیره مالیدن (البته بقول سعید خان جان : شیره تمیزی هم مالیدن .. هییییی، یادش بخیر دانشگاه و تیکه های سر کلاسش!) تا جوجه های اون زمان کم کم جوون بگیرن و تبدیل بشن به غول هایی که یه روز این رو بکشن پایین، یه روز اون رو بکشن بالا و .. هر روز جماعت عظیمی ضعیف تر بشن و عده قلیلی پروارتر از پیش (!) مهم نیست که اسم شون رو بذاری مافیا یا آریا یا هر کوفت دیگه ای؛ مهم اینه که ...

***
امیرالمومنین علی علیه السلام:
ویرانی زمین ناشی از فلاکت مردم آن است و سببِ فلاکتِ مردم، روی آوردن کارگزاران به مال‌اندوزی، و بدگمانی (ناامیدی) از دوام حکومت‌شان، و عبرت نگرفتن از حوادث روزگار و جریانات اجتماعی و سیاسی اقوام و ملل گذشته است.
***

پ.ن:
زهوشیاران عالم هر که را دیدم غمی دارد ..

شاد باشید و شادی آفرین
یا علی مددی
یا حق