دیده بگشا

به نام حضرت دوست

     سلام و عرض ادب و احترام

دیده بگشا ای به شهد مرگ نوشینت رضا

دیده بگشا بر عدم ای مستی هستی فضا

دیده بگشا ای پس از سوء القضا حسن القضا


دیده بگشا از کرم رنجور دردستان علی

بحر مروارید غم گنجور مردستان علی


دیده بگشا رنج انسان بین و سیل اشک و آه

کبر پستان بین و جام جهل و فرجام گناه

تیر و ترکش خون و آتش، خشم سرکش بیم چاه

 
دیده بگشا بر ستم در این فریبستان علی

شمع شبهای دژم ماه غریبستان علی

 
دیده بگشا نقش انسان ماند با جامی تهی

سوخت لاله، مرد لیلی، خشک شد سرو سهی

از آگهی مان جهل ماند و جهل ماند از آگهی


دیده بگشا ای صنم ای ساقی مستان علی

تیره شد از بیش و کم آیینه هستان علی


«خواننده: محمد اصفهانی / آلبوم: ماه غریبستان / ترانه سرا: علی معلم»
 

پ.ن :
   دیشب تو مجلس داشتم به این فکر میکردم ، اگر بخوایم عظمت علی (ع) رو در تحمل یک غم خلاصه کنیم ، اون غم ناشی از کدام مصیبت خواهد بود .. که ناگهان محمد گریزی زد به مامان فاطمه (س) و مداحیش رو با این شعر ادامه داد :

دود بود و دود بود و دود بود
گل میان آتش نمرود بود ...

التماس دعا ...
یا حق