پست شگفتی هااا !

به نام حضرت دوست

   عرض سلام و ادب و احترام

   درودی بی پایان به دل های بهاری همه دوستان عزیزم ؛ هر چند که میدونم دارین کم کم خودتون رو برای خداحافظی با اولین فصل سال آماده میکنن !.. آره رفقا ، به همین راحتی یک چهارم از 87 هم پرید (!) به همین سادگی و به همین خوشمزگی .. گذر زمان رشد!! 

   پست پیش ، بدون در نظر گرفتن حضور ضعیف حقیر (که به دلیل پاره ای مشکلات رخ داد!) به عقیده من یکی از بهترین پست های اخیر نیمکت بود !.. جدای از تغییر سبک پست ، بخش کامنت هاش به تنهایی شگفتی آفرین شد ؛ چرا که :
  آغازگرش گل پسر عمو "هیچکس" بود ؛ عزیزی که پس از قرن ها برای نیمکت کامنت می گذاشت و بی تعارف عرض میکنم که من خیلی از داشته های عرصه مجازیم رو صدقه سر لطف و محبت ایشون میدونم ..
  در اواسط بخش کامنت ها شاهد حضور ستاره سهیل دیگری بودیم به نام "مونیکا" که ایشون هم پس از سال ها برامون کامنت میذاشتن !.. هر چند که من هیچ وقت نتونستم ، اون طور که باید و شاید به المای عزیز نزدیک بشم اما در موردش حرف های زیادی برای گفتن دارم و اگه عمری باقی باشه حتما از خجالتشون در خواهم اومد !!
  سرانجام پایان بخش این عجایب چند گانه (!) کامنت حیتا خانم بود که ایشون هم پس از گذشت ماه ها بنده نوازی کرده بودن و قدم بر دو قلو چشمان نیمکت گذاشتن !! پیشاپیش از این لطفی که در حق غریبه ، نیمکت و نیمکت نشین ها داشتن ، کمال تشکر و قدردانی رو دارم ...

   اما کار به همین جا ختم نشد (!) به نظر میرسید که این بار بخش کامنت ها همچون بمب هیروشیما و ناکازاکی قصد داشته که پایه های نیمکت رو از جا دربیاره !.. چون تا به حال زیاد اتفاق افتاده بود که کسی به عنوان رهگذر بیاد تو نیمکت ، کامنت بگذاره و بره .. پست پیش هم شامل این دسته از کامنت ها بود ، با این تفاوت که در کامنت سرکار خانم "فاطمه ایمانی" شاهد اتفاق عجیبی بودم .. هر چند که تا به امروز موفق نشدم پاسخ نظر ایشون رو بدم و هیچ گونه آشناییت قبلی هم نداشتیم ، اما وقتی برای اولین بار وارد وبلاگ ایشون شدم ، ناگهان اسم نیمکت در بخش لینک باکسش به چشمم خورد که در حد خودش خرق عادتی جدید بود !.. شاید فکر کنید که آدم تنهایی بوده و میخواسته لینک هاش رو زیاد کنه (!) اما این طور نیست .. پس از اندکی تحقیق و تفحص متوجه شدم که ایشون نویسنده بسیار قابلی هستند و حتی وبلاگ دیگری هم در عرصه مجازی دارن .. اعتماد شخصیتی مثل ایشون به غریبه ، در جهت قرار دادن اسم نیمکت در کنار سایر دوستانش ، یکی دیگر از شگفتی های پست قبل بود !

   حسن ختام این سلسله شگفتی ساز ، کامنت های حدیث عزیز بود که بالاخره با شکستن مهر سکوتش موفق شد برای نیمکت هم ، ییهو 8 تا کامنت پشت سر هم بگذاره !.. در نتیجه به نظر میرسه که پستم تونسته باشه به هدفش دست پیدا کنه و حتی یه نموره هم بیش از حد تصورش ، موفقیت انگیزناک (!) بوده !!..

پ.ن : من در همین جا اعلام میکنم که یک عذرخواهی گنده (در سطح جهان پهلوان تختی!) به عموم ملت جان برکف بدهکارم ؛ به دلیل دست و پنجه نرم کردن با پاره ای از مشکلات دنیای حقیقی ، برای مدتی حضورم کمرنگ تر از پیش شد و نتونستم جواب کامنت های شما عزیزان رو بدم .. به زودی سعی میکنم که در وبلاگ خودتون یه جوری از خجالت این مدت در بیام !!

شاد باشید و شادی آفرین
یا حق