یک پست چند منظوره !..

به نام حضرت دوست

***
فکر کنم داداش یوسف بود که  یه روزی بهم گفت :
حرفهایی هست برای نگفتن
و ارزش عمیق هر کسی
به اندازه ی حرفهایی است که
برای نگفتن دارد !!..
دکتر علی شریعتی (به کمک دوست خوبم ، فرزند آدم)
***

   عرض سلام و ادب و احترام

   این پست جزء اون دسته از آپدیت هایی است که تا به امروز هر چی گم کرده باشی ، میتونی توش پیدا کنی !! (یه چیزی تو مایه های کمد آبجی مرجان یا همون وووپیه سابقه ! حتی جوراب بنفشه هم در این چهارشنبه بازار یافت میشه !! بـشـتـابییـید..) راستش یه سری مطالب از پارسال مونده بود که باید در موردشون بحث می کردیم و البته در انتها هم کمی حرف های جدید و ترجیحا مرتبط میزنیم ..

بخش اول :
   اولین نکته ای که به نظرم بد نیست بهش اشاره کنم اینه که به افتخار شخص شخیص داداش رضا مشتاق ، در کمتر از یک هفته با آهنگ «نقطه سر خط» "رضا صادقی" خداحافظی می کنم و بعد از یک مدت نسبتا طولانی ، دوباره با ملودی زیبای "کیتارو" در خدمت تون هستم .. امیدوارم که خوشتون بیاد .

بخش دوم :
   یادتونه آخرین آپ پارسال نیمکت چی بود (؟!) آره ، منظورم همون پست "التماس دعا" است .. حقیقتا نمیدونم در اون پست ، با توجه به شرایط نابسامانی که داشتم ، چقدر تونستم منظورم رو به کمک کلمات بیان کنم و اصلا کلیت مطلبم براتون مفهوم بود یا نه !!.. لذا تصمیم گرفتم که در طی دو پارت ذیل ، مقصودم رو از اون پست به شکل خلاصه شده بیان کنم :

 پارت یک :
قسمت اول :
یادم چند روز پیش ، حکایتی از بزرگی خوندم که مضمونش این گونه بود :
««
   جوانی پیش من آمد و گفت : می خواهم با دختری ازدواج کنم اما مشکلاتی بر سر راه مان است که مانع از این کار می شود ... وی از من خواست که دعایی در حقش بکنم تا به خواسته اش برسد و من چنین کردم ؛ چندی نگذشت که او به خواسته اش رسید و ازدواج کرد ، اما کم کم اختلاف ها نمود پیدا کرد و نهایتا کار آن دو به جدایی انجامید .... پس از آن ماجرا قدری در این واقعه تعمل کردم و بی درنگ به درگاه الهی استغفار نمودم ؛ چرا که ناآگاهانه در کار الهی دخالت کرده و آنچه به ضرر آن دو بود را از خداوند خواسته بودم .. برای رسیدن به خواسته ها باید تلاش کرد اما اصرار و پافشاری بیش از حد ، قطعا به ضرر آدمی خواهد بود !!
»»
میدونید رفقا ، من هر چی به این نکته فکر میکنم که حد و حدود اون تلاش کردنه تا کجاست و چطور میشه فرق بین اصرار غافلانه و تلاش عاقلانه رو از هم تمیز داد ، عقلم به جایی قد نمیده !.. ببینم ، شماها تا بحال تونستید شاقولی برای سنجش این مسئله و ایجاد توازن بین تلاش و اصرار پیدا کنید ؟!

قسمت دوم :
دقیق به خاطر دارم که در اواخر سال 81 ، وقتی برای مشاوره آموزشی رفته بودم پیش یکی از اساتید ، برگشت بهم گفت : یکی از راه های تقویت حافظه ، "نوشتن" است ؛ به شکلی که ذهنت رو مجبور کنی در مورد موضوعی فکر کنه و چند خطی راجع بهش بنویسه .. بعدش گفت که من الان موضوعی رو برات مطرح میکنم و ازت میخوام که در مورد زوایاش فکر کنی و متنی رو در موردش بنویسی !!
««
   شهید چمران در یکی از عملیات ها به شکل غافلگیر کننده ای محاصره میشه و با همسرش در یک کلبه گیر می افتن .. همسرش ازش میخواد که برای رهایی شون دعا کنه اما ایشون از انجام این کار امتناع میکنه .. وقتی با اصرار خانمش مواجه میشه ، در جواب ایشون که دلیل امتناعش رو پرسیده ، میگه : "مصطفی از این نمیترسه که خدا دعاش رو مستجاب نکنه !.. بلکه از این میترسه که دعا کنه و خدا هم مستجاب کنه !! اونم دعای کی رو ؟! دعای مصطفی رو .. یعنی دعای من .. منی که ...."
»»
راستش اون زمان حرف های استادم و در واقع این حرکت شهید چمران برام کمی عجیب بود .. اما دو سال بعد از اون ماجرا ، یعنی زمانی که خدا حج قسمتم کرد ؛ وقتی جلوی کعبه ایستادم تازه فهمیدم که چرا اون روز چمران نتونست دعا کنه !!..

 پارت دوم :
سال ها پیش در جمعی نشسته بودم و عزیزی داشت صحبت می کرد . می گفت :
««
   میدونید چرا بعضی از دعاها مستجاب نمیشه ؟!!
چون خدا همون قدر که رحیمه ، حکیم هم هست !...
»»
این نکته ای بود که در دل اکثر کامنت های شما عزیزان نیز نهفته بود و من از این که با انسان های روشنفکری مثل شماها هم کلامم ، بیش از حد تصورتون خوشحالم .. یه کف مرتب به افتخار جمع !!

بخش سوم :
   آنچه که نقل و نبات بازار این روزهاست .. دعا کردن و آرزو داشتن و امیدوار بودنه !! یعنی هر کسی که عید رو به آدم تبریک میگه ، دعایی هم در حقش میکنه .. الهی سالی فلان داشته باشی .. الهی فلان کار رو بکنی .. الهی ....
   به نظر شما قشنگ ترین دعایی که جامعیت داشته باشه و در مورد همه هم صدق کنه و البته خیلی هم کلی و فلسفی نباشه (مثل دعا برای فرج و عاقبت به خیر شدن و ...) چیه ؟!

بخش چهارم :
   تا به حال بیشتر پست هایی که به شکل مناظره تو نیمکت میذاشتم ، به این شکل بود که اول نظر شما رو می پرسیدم و بعد نظر خودم رو میگفتم .. اما از این به بعد چون حس میکنم که دیگه به سبک و سیاق نیمکت و این نکته که خطوط فکری در اینجا کاملا آزاد و مستقل هستند ، عادت کردید ؛ سعی میکنم در بین مطالب پست ، نظر خودم رو هم بگنجونم تا شما بعد از بیان پیشنهاد خودتون ، نظر من رو هم به چالش بکشید .. البته این موضوع تنها درمورد پست هایی صادق است که شخصا نظر به خصوصی داشته باشم !.. مثلا در مورد «بخش سوم» این پست ، من واقعا هیچ گونه پیشنهادی ندارم !!

گل واژه ها :
فرزند آدم :  این جمله از استاد شهید دکتر علی شریعتی است ... (ممنونم دوست خوبم از راهنمایی به جا و به موقعی که کردی!)
مونا : آرزو می کنم که خدا همیشه همراهمون باشه و در زندگی کمک مون کنه ..
قطره : به نظر من بهترین دعا اینه که هر کسی خود ساخته بشه ..

شاد باشید و شادی آفرین
یا حق