به نام حضرت دوست

     سلام و عرض ادب و احترام

«  زندگی و زن و کار .. حیات و ممات و روزگار .. جمله به موجی سوار .. رهگذر این دیار »

پ.ن : گاهی اوقات آن چنان در عمق حضیض فرو میریم که تاب فشار گام های یک مورچه رهگذر رو هم نداریم و گاهی .. آن چنان بر کنگره های آسمان سر میساییم که حس میکنیم "هر کجا هستم، باشم ..آسمان مال من است .. پنجره، فکر ، هوا ، عشق ، زمین مال من است.." چندان آدم با تجربه ای نیستم اما در سطح خودم،‌ هم حضیض چشیده ام و هم کنگره دیده (!) با تمام این تفاسیر تنها آرمان من در لحظه لحظه زندگی، رسیدن به آرامشی همه جانبه بوده ، هست و خواهد بود "البته به شرط بقا!" ..  یعنی همین چیزی که در این روزها با تمام سختی ها و فشارها و خستگی ها، به داشتنش افتخار میکنم .. خواه در عمق باشم و خواه در اوج !..

شاد باشید و شادی آفرین
یا علی مددی
یا حق